Ontwerpetnografie
Auteur Ivan Milovanovic
Doel van de methodeEtnografie is het bestuderen van mensen in hun eigen omgeving, beschrijvend verslag doen van sociale verbanden en cultuur in een bepaald sociaal systeem, met gebruik van kwalitatieve methoden. Deze methoden bestaan onder andere uit nauwkeurige observaties, ongestructureerde interviews en analyse van documenten (Bowling, 1997).
Ontwerpetnografie maakt gebruik van immersiemethoden om de wereld van de gebruiker op een diepgaand niveau te ervaren en te begrijpen. Het einddoel van etnografie is om te ontwerpen met empathie en inzicht, en de methode maakt hierdoor onderdeel uit van de eerste stap van creative design, namelijk empathize.
Hoewel ontwerpetnografie veel gelijkenissen vertoont met etnografie zijn er toch een aantal duidelijke verschillen. Etnografen onderdompelen zich vaak voor de duur van maanden of jaren in een cultuur of specifieke bevolkingsgroep (LeCompte & Schensul, 1999). Ontwerpers zoeken in tegenstelling tot etnografen meestal naar informatie die hun in staat stelt om snel te beginnen aan het ontwerpproces.
Ontwerpetnografie is een brede aanpak van verschillende onderzoeksmethoden die niet alleen gericht zijn op het empathisch inzicht van gebruikers, maar ook op hun leven, taal, en de context van hun artefacten en gedrag. De methoden zijn voornamelijk kwalitatief en het is van belang dat de ontwerper zowel tijdens de voorbereiding als gedurende het onderzoek onbevooroordeeld handelt. Er moet een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen waargenomen gedrag dat feitelijk heeft plaatsgevonden, en gevolgtrekkingen van gedrag op basis van de speculatie van de onderzoeker.
Doel van de methodeEtnografie is het bestuderen van mensen in hun eigen omgeving, beschrijvend verslag doen van sociale verbanden en cultuur in een bepaald sociaal systeem, met gebruik van kwalitatieve methoden. Deze methoden bestaan onder andere uit nauwkeurige observaties, ongestructureerde interviews en analyse van documenten (Bowling, 1997).
Ontwerpetnografie maakt gebruik van immersiemethoden om de wereld van de gebruiker op een diepgaand niveau te ervaren en te begrijpen. Het einddoel van etnografie is om te ontwerpen met empathie en inzicht, en de methode maakt hierdoor onderdeel uit van de eerste stap van creative design, namelijk empathize.
Hoewel ontwerpetnografie veel gelijkenissen vertoont met etnografie zijn er toch een aantal duidelijke verschillen. Etnografen onderdompelen zich vaak voor de duur van maanden of jaren in een cultuur of specifieke bevolkingsgroep (LeCompte & Schensul, 1999). Ontwerpers zoeken in tegenstelling tot etnografen meestal naar informatie die hun in staat stelt om snel te beginnen aan het ontwerpproces.
Ontwerpetnografie is een brede aanpak van verschillende onderzoeksmethoden die niet alleen gericht zijn op het empathisch inzicht van gebruikers, maar ook op hun leven, taal, en de context van hun artefacten en gedrag. De methoden zijn voornamelijk kwalitatief en het is van belang dat de ontwerper zowel tijdens de voorbereiding als gedurende het onderzoek onbevooroordeeld handelt. Er moet een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen waargenomen gedrag dat feitelijk heeft plaatsgevonden, en gevolgtrekkingen van gedrag op basis van de speculatie van de onderzoeker.
Figuur 1. Etnografie
Toepassing van de methode
Deelnemers
De deelnemers van dit onderzoek zijn de ontwerpers die werken aan een oplossing van een probleem en de gebruikers die daarbij een adviserende rol spelen.
Benodigdheden
Ontwerpetnografie is een brede onderzoeksaanpak van verschillende onderzoeksmethoden. De meeste van deze methoden zijn varianten van observaties en voorbereidingen voor observaties bestaan onder andere uit het vaststellen van regelmatige tijdsintervallen, interactiesoorten, gedragscategorieën en turflijsten.
De ontwerpers mogen zich tijdens het voorbereidingsproces niet laten leiden door hun vooroordelen. Het is daarom aanbevolen dat er een categorie wordt opgesteld waarin alle overige informatie kan worden vastgelegd dat niet de andere gedragscategorieën thuishoort. Tot slot hoort er een duidelijk onderscheid te worden gemaakt tussen waargenomen gedrag dat feitelijk heeft plaatsgevonden, en gevolgtrekkingen van gedrag op basis van de speculaties van de ontwerpers.
Werkwijze
In de empathize fase worden oriënterende onderzoeken uitgevoerd en vaak zijn deze onderzoeken semigestructureerd. Dit houdt in dat de onderzoeksmethoden gebruik zullen maken van een aantal leidende onderzoeksvragen maar voldoende ruimte overgehouden wordt voor eventuele afwijkingen en onverwachte situaties. Een flexibele onderzoeksaanpak heeft ook als voordeel dat de respondenten meer op hun gemak zijn. Ondanks de informele structuur moet de ontwerpetnografie op een systematische, zorgvuldige en goed gedocumenteerde manier worden uitgevoerd.
Het gebruik van periodieke steekproeven is een effectief middel om in een relatief korte tijd voldoende informatie te verkrijgen. Ontwerpers die besluiten om meeslepend etnografisch onderzoek te doen maken gebruik van methoden als Experience Sampling, Cultural Probes en Contextual Inquiries. De complementaire onderzoeksmethoden zorgen er niet alleen voor dat er meer informatie verzameld wordt, maar ook dat tegensprekende resultaten aan het licht worden gebracht.
Bronnen
Bowling, A. (1997). Methods in Health: Investigating Health and Health Services. Buckingham: Open University Press.
LeCompte, M. D., Schensul, J. J. (1999). Designing and Conducting Ethnographic Research. Ethnographer’s Toolkit, Vol 1. Walnut Creek, CA: Altamira Press.
Deelnemers
De deelnemers van dit onderzoek zijn de ontwerpers die werken aan een oplossing van een probleem en de gebruikers die daarbij een adviserende rol spelen.
Benodigdheden
Ontwerpetnografie is een brede onderzoeksaanpak van verschillende onderzoeksmethoden. De meeste van deze methoden zijn varianten van observaties en voorbereidingen voor observaties bestaan onder andere uit het vaststellen van regelmatige tijdsintervallen, interactiesoorten, gedragscategorieën en turflijsten.
De ontwerpers mogen zich tijdens het voorbereidingsproces niet laten leiden door hun vooroordelen. Het is daarom aanbevolen dat er een categorie wordt opgesteld waarin alle overige informatie kan worden vastgelegd dat niet de andere gedragscategorieën thuishoort. Tot slot hoort er een duidelijk onderscheid te worden gemaakt tussen waargenomen gedrag dat feitelijk heeft plaatsgevonden, en gevolgtrekkingen van gedrag op basis van de speculaties van de ontwerpers.
Werkwijze
In de empathize fase worden oriënterende onderzoeken uitgevoerd en vaak zijn deze onderzoeken semigestructureerd. Dit houdt in dat de onderzoeksmethoden gebruik zullen maken van een aantal leidende onderzoeksvragen maar voldoende ruimte overgehouden wordt voor eventuele afwijkingen en onverwachte situaties. Een flexibele onderzoeksaanpak heeft ook als voordeel dat de respondenten meer op hun gemak zijn. Ondanks de informele structuur moet de ontwerpetnografie op een systematische, zorgvuldige en goed gedocumenteerde manier worden uitgevoerd.
Het gebruik van periodieke steekproeven is een effectief middel om in een relatief korte tijd voldoende informatie te verkrijgen. Ontwerpers die besluiten om meeslepend etnografisch onderzoek te doen maken gebruik van methoden als Experience Sampling, Cultural Probes en Contextual Inquiries. De complementaire onderzoeksmethoden zorgen er niet alleen voor dat er meer informatie verzameld wordt, maar ook dat tegensprekende resultaten aan het licht worden gebracht.
Bronnen
Bowling, A. (1997). Methods in Health: Investigating Health and Health Services. Buckingham: Open University Press.
LeCompte, M. D., Schensul, J. J. (1999). Designing and Conducting Ethnographic Research. Ethnographer’s Toolkit, Vol 1. Walnut Creek, CA: Altamira Press.